Cornelia Catharina de Lange werd geboren op 24 juni 1871 in Alkmaar en is een Nederlandse kinderarts. Ze was een opmerkelijke vrouw die in de 19e eeuw de vooroordelen tegen vrouwen bestreed en erin slaagde haar studie om arts te worden af te ronden. Ze liep voorop op het gebied van onderwijs voor vrouwen in Nederland.
Dit was niet gemakkelijk te bereiken, omdat de opvattingen in die tijd het medische beroep ongeschikt achtten voor vrouwen. Haar vader wilde aanvankelijk dat ze scheikunde ging studeren en ze gehoorzaamde aan zijn wensen. Cornelia Catharina de Lange begon in 1891 met een studie scheikunde aan de Universiteit van Amsterdam, maar veranderde een half jaar later van studie, toen haar vader van mening was veranderd over de wens van zijn dochter om een opleiding tot arts te volgen. Cornelia Catharina de Lange studeerde daarom in 1897 af in de geneeskunde en werd in datzelfde jaar ook doctor in de geneeskunde.
Tijdens haar uitmuntende carrière als arts heeft Cornelia Catharina de Lange een halve eeuw besteed aan het verbeteren van de standaard en kwaliteit van de gezondheidszorg voor kinderen. Haar bescheiden begin was als huisarts in Amsterdam en haar bijzondere interesse ging uit naar kindergeneeskunde. Pas na een bezoek van vier maanden aan het Kinderspital in Zürich werd haar interesse verder aangewakkerd en ging ze haar eigen pediatrische opvang opzetten. In 1907 werd Cornelia Catharina de Lange benoemd tot arts van het Emma Kinderziekenhuis. Daar concentreerde ze zich op haar initiatieven en richtte uiteindelijk een nieuwe zuigelingenafdeling op.
Cornelia de Lange werd benoemd tot voorzitter van de kindergeneeskunde toen de vorige voorzitter de functie in 1927 verliet. Ze werd gezien als de logische keuze als opvolger en bekleedde deze ambtstermijn elf jaar, maar trad af in 1938. Tijdens haar ambtsperiode was ze ontevreden. dat kindergeneeskunde niet genoeg aandacht kreeg in de medische gemeenschap. Ze was van mening dat geneeskundestudenten ook niet de nodige opleiding en kennis kregen om de vooruitgang van de kindergeneeskunde te bevorderen. Verontwaardigd hierover keerde ze terug naar het Emma Kinderziekenhuis waar ze bleef tot haar dood in 1950, op 79-jarige leeftijd.
Cornelia de Lange viel op door de belangrijke bijdragen die zij leverde op het gebied van de kinderneurologie. Ze heeft zichzelf actief opgeleid in pathologische en histologische studies en tegelijkertijd is ze ook een gepubliceerde auteur van verschillende boeken en zo'n 250 medische artikelen. Haar boeken waren zowel niet-medische als wetenschappelijk specialistische boeken over onderwerpen als hygiëne, kinderopvang en voeding. Van 1943 tot 1946 werden in totaal 61 van haar klinische lezingen gepubliceerd in een driedelige serie, getiteld Zieke kinderen.
Als medisch mentor en docent is het bekend dat Cornelia de Lange haar studenten ertoe aanzet interesse in kindergeneeskunde als hun gekozen carrière te zien. Haar liefde voor kindergeneeskunde blijkt uit haar interesse in alle aspecten van de kindertijd, ziekte en gezondheid. Ze zorgde niet alleen voor kinderen, maar ook voor de behoeften van moeders. Dit maakte haar populair onder de Nederlandse moeders. Als gevolg van haar warme, zorgzame karakter en zorgzame houding was Cornelia de Lange 33 jaar lang ook arts in het Beth-Palet ziekenhuis voor ongehuwde moeders.